Kasterlee, ons zwarte beest.
De Corolla in brand en Youni in het
decor, we zijn nog nooit van het geluk gediend in deze streek.
Ook deze keer moesten we eraan geloven. Het begon al goed..............
We kregen een grote week voor de proef
het nieuws dat Geert in de Paradigit-kleuren
moest aantreden zodat nog een andere co moest gezocht worden.
Met de hulp van Rallylovers boden zich verschillende kandidaten
aan. Dank aan allen. De keuze van Eddy Smeets was nogal voor
de handliggend. Niet alleen was hij één van
de eersten, om niet te zeggen de eerste die concreet toezegde,
heeft hij ervaring zat en hij is van de streek. Kan nooit
kwaad.
Na een nieuw kleedje voor Ettelgem
en de goede resultaten van Erik besliste Freddy om het mechanieke
gedeelte een Maximize-kuur te geven. De ophanging en het motormanagement
werd onder handen genomen. Het ene resulteerde in een nog
betere wegligging en remvermogen, het andere in, volgens Erik,
een totaal andere auto. Alle onderdelen waren op tijd geleverd
uitgezonderd de nieuwe, aangepaste, koppeling. Begint het
al te dagen?
De laatste test voor de proef verliep
uitstekend en we hadden van niemand schrik. Van niemand, buiten
" D'Ollanders" gerekend. Deze komen de laatste jaren
met hun Mitsu's de streek een beetje onveilig maken. Ze komen
altijd met mooi materiaal en de toeschouwers varen er wel
mee. Niet geklaagd dus. Toen Erik en Eddy om klokslag zeven
na tien de start namen wist iedereen dat de vijfde plaats
de inzet tussen de kampioenschaprijders was. Als de "Kezen"
op de baan en van pech gespaard bleven,toch.
Kp één was voor onze
piloot weer aanpassen. Nieuw weggedrag en ander vermogen van
de Gt4 en een nieuwe co. Alles bij elkaar een hele hap. Komt
daarbij dat hij de gewoonte heeft om behoedzaam te starten.
De zesde tijd was dan een verassing. Het tijdverlies op onze
grote concurent was niet onoverbrugbaar en we lieten ons vertellen
dat "den Erik" met een smile op zijn gezicht op
de regroup rondliep........... De samenwerking met gelegenheidsco
Smeets verliep vlot en beiden zagen het wel zitten.
Kp twee bracht uitsluitsel. negende.
Op drie seconden. En, zonder echt te "attackéren
", relativeerde Erik. Freddy zag aan de de blik van de
piloot dat hij het meende. Ze stonden zesde. Meer moet da
nie zijn. Aan de Celica moest zoals gewoonlijk niets gedaan
worden zodat de servicebeurt had meer weg had van een "terrasje
doen". Beide piloten waren de kp's aan het analyseren
en de rest van het gezelschap zat te zonnen onder de stralende
hemel. Deze zou algauw verdwijnen. Figuurlijk dan.
De start van kp één
ligt driehonderd meter van de servicearia dus gingen we kijken.
Het rondjes draaien maakt ook chronometreren mogelijk.We drukten
Erik een paar seconden sneller af dan Franky Boulat. Deze
had weliswaar een ton geraakt maar daarbij geen noemenswaardige
tijd verloren. De koppeling van de Celica daarentegen begon
zich te manifesteren. Een paar kilometer verder hield ze het
helemaal voor bekeken en vernietigde zichzelf. Zoals in "Mission
Impossibel" maar dan zonder de gebruikelijke "five
seconds". Game over.
Toch was de piloot niet ontevreden.
Teleurgesteld, maar niet ontevreden. Tijdens de voorgaande
dagen waren de pro's en de contra's verschillende keren afgewogen
en we hadden beslist om het risico te nemen. Het resultaat
mag er zijn. Om de proef op de som te nemen gaan we op 11/09
testen tijdens de RS du Hainaut te Bergen. We zijn het kampioenschap
gestart met de bedoeling in de top vijf te eindigen in het
kampioenschap en we hebben de lat iets hoger gelegd. Er zijn
nog drie rally's, alles kan nog......
M.B.