Foto's: Carl Daems
van
www.rallyphotos.be


 

Kasterlee, ons zwarte beest.

De Corolla in brand en Youni in het decor, we zijn nog nooit van het geluk gediend in deze streek. Ook deze keer moesten we eraan geloven. Het begon al goed..............

We kregen een grote week voor de proef het nieuws dat Geert in de Paradigit-kleuren moest aantreden zodat nog een andere co moest gezocht worden. Met de hulp van Rallylovers boden zich verschillende kandidaten aan. Dank aan allen. De keuze van Eddy Smeets was nogal voor de handliggend. Niet alleen was hij één van de eersten, om niet te zeggen de eerste die concreet toezegde, heeft hij ervaring zat en hij is van de streek. Kan nooit kwaad.

Na een nieuw kleedje voor Ettelgem en de goede resultaten van Erik besliste Freddy om het mechanieke gedeelte een Maximize-kuur te geven. De ophanging en het motormanagement werd onder handen genomen. Het ene resulteerde in een nog betere wegligging en remvermogen, het andere in, volgens Erik, een totaal andere auto. Alle onderdelen waren op tijd geleverd uitgezonderd de nieuwe, aangepaste, koppeling. Begint het al te dagen?

De laatste test voor de proef verliep uitstekend en we hadden van niemand schrik. Van niemand, buiten " D'Ollanders" gerekend. Deze komen de laatste jaren met hun Mitsu's de streek een beetje onveilig maken. Ze komen altijd met mooi materiaal en de toeschouwers varen er wel mee. Niet geklaagd dus. Toen Erik en Eddy om klokslag zeven na tien de start namen wist iedereen dat de vijfde plaats de inzet tussen de kampioenschaprijders was. Als de "Kezen" op de baan en van pech gespaard bleven,toch.

Kp één was voor onze piloot weer aanpassen. Nieuw weggedrag en ander vermogen van de Gt4 en een nieuwe co. Alles bij elkaar een hele hap. Komt daarbij dat hij de gewoonte heeft om behoedzaam te starten. De zesde tijd was dan een verassing. Het tijdverlies op onze grote concurent was niet onoverbrugbaar en we lieten ons vertellen dat "den Erik" met een smile op zijn gezicht op de regroup rondliep........... De samenwerking met gelegenheidsco Smeets verliep vlot en beiden zagen het wel zitten.

Kp twee bracht uitsluitsel. negende. Op drie seconden. En, zonder echt te "attackéren ", relativeerde Erik. Freddy zag aan de de blik van de piloot dat hij het meende. Ze stonden zesde. Meer moet da nie zijn. Aan de Celica moest zoals gewoonlijk niets gedaan worden zodat de servicebeurt had meer weg had van een "terrasje doen". Beide piloten waren de kp's aan het analyseren en de rest van het gezelschap zat te zonnen onder de stralende hemel. Deze zou algauw verdwijnen. Figuurlijk dan.

De start van kp één ligt driehonderd meter van de servicearia dus gingen we kijken. Het rondjes draaien maakt ook chronometreren mogelijk.We drukten Erik een paar seconden sneller af dan Franky Boulat. Deze had weliswaar een ton geraakt maar daarbij geen noemenswaardige tijd verloren. De koppeling van de Celica daarentegen begon zich te manifesteren. Een paar kilometer verder hield ze het helemaal voor bekeken en vernietigde zichzelf. Zoals in "Mission Impossibel" maar dan zonder de gebruikelijke "five seconds". Game over.

Toch was de piloot niet ontevreden. Teleurgesteld, maar niet ontevreden. Tijdens de voorgaande dagen waren de pro's en de contra's verschillende keren afgewogen en we hadden beslist om het risico te nemen. Het resultaat mag er zijn. Om de proef op de som te nemen gaan we op 11/09 testen tijdens de RS du Hainaut te Bergen. We zijn het kampioenschap gestart met de bedoeling in de top vijf te eindigen in het kampioenschap en we hebben de lat iets hoger gelegd. Er zijn nog drie rally's, alles kan nog......

 

M.B.