Sezoensrally 2003 Michel Tuteleers - Phillip Ausloos
Marnix Windels - Andy Trioen Marnix en zijn co waren
vastberaden om deze Sezoens tot op de bodem te nuttigen. De wagen had op
de Monteberg bewezen zijn streng te kunnen trekken en beiden hadden zich
goed voorbereid. Zoals zoveel gebeurd bij behouden starten, stond er ook
bij hen een “te” voor en er werd nogal wat tijd verloren op Goolder.
De tweede kp werden ze na de sortie van Bosmans bedacht met een normtijd
wat het humeur van beide heren er niet op verbeterde, temeer ze een voor
hen gestarte wagen tijdens het rondjes rijden hadden gepasseerd. De
laatste van de eerste ronde beloofde de zwaarste te worden. Lichte
oververhittingsymptomen, bij zowel wagen als piloot daar gelaten, bleven
ze van alle onheil gespaard en klokten een overtuigende chrono. Na de
eerste ronde stonden ze op een zeer mooie 10é plaats algemeen. Freddy Dekeersgieter - Kurt Vlieghe Freddy en co Kurt waren, alhoewel ze het niet uitbazuinden, gekomen om te winnen. Toen ook bleek dat Clauwaert en Boon forfait gaven was uitrijden al een goeie zaak voor het kampioenschap. Onze piloot die van natuur een trage starter is, had zich voorgenomen dit keer vanaf de eerste kilometer aan te vallen om later weer geen inhaalrace te moeten rijden. Goolder is daarvoor de uitgelezen plek; mooi onverhard, lekker rap, overzichtelijk en kort. Een tweede tijd op 1 seconde van Bulen was een gedroomde start. Freddy, die het niet heeft voor rondjes draaien, vreesde kp2. Indien men een later gestarte deelnemer in het tweede rondje inhaalde was de koers gereden, want in het stof heeft men geen zicht en passeren is onmogelijk wegens overal te smal. Gelukkig werden ze daarvan gespaard en niettegenstaande enkele schakelproblemen ( geen 5é en 6é versnelling voor enkele km, we zijn nog bezig met afstellen van het vervangen onderdeel) klokten ze toch de scratch met zes seconden voorsprong op Vancraenenbrouck op zijn nieuwe Evo6. Dat beloofd. Op de derde kp liep alles letterlijk op wieltjes tot bij het afremmen voor de chicane aan de start een wiellager brak. Links achteraan blokkeerde en Freddy zag geen andere weg dan uit te wijken en een ton te raken. De snelheid waarmee de ton geraakt werd was niet echt hoog maar de Celica belande met de neus in de gracht. Onmogelijk om nog uit te rijden, einde verhaal. Kurt en Freddy, in het normale leven goeie vrienden, gingen elk een kant op. Het zal de frustratie geweest zijn.... Is al weer ok. De sortie Live Verslag M.B.Foto's Rallylovers / David Mares / Eigen
|